De bron van de Nijl

Wanneer Lotte er was kregen we van Agnes het voorstel om op woensdagnamiddag de bron van de Nijl te gaan bezichtigen. Seith voerde ons. Nadat we de inkom betaald hadden kwamen we aan allemaal gezellige kraampjes op een helling richting de Nijl. Beneden aan de Nijl konden we een uur met een bootje varen met een gids. Dit deden we dan ook. Het was 15 euro en voor die prijs zouden we apen, pelikanen,… zien.

Wij, Lotte, Sophie en Aagje, waren de enige toeristen op het bootje. Daardoor kregen we de volle aandacht van de gids. We vaarden langs de rand van het bos. Maar spijtig genoeg hadden de apen zich verstopt want we hebben er geen zien slingeren. Iets verder kwamen we een klein eiland met hutjes tegen. Aan dit eiland begint de bron van de Nijl. Die ligt toevallig in Jinja.

We konden te voet naar de bron gaan. Daarvoor moesten we eerst aan het eiland uitstappen om dan door het water met pijnlijke stenen te gaan. Maar we hebben de bron gehaald. Je kan de bron herkennen door het klotsend water op een bepaalde plek. Hier staat ook een paal met een bordje. (zie foto)

Bij het teruggaan konden we door de hutjes stappen. Ook hier verkochten ze allerlei spullen. Deze hutjes staan letterlijk in de Nijl. Het water loopt er gewoon door. Speciaal om te zien!

We namen nog eventjes foto’s van het eiland en konden dan verder varen. Zo kwamen we op het Victoria meer. We vaarden langs een vissersdorpje: allemaal bouwvallige, houten huisjes in en naast het water. Sommige huisjes worden meermaals overspoeld door water. Deze moeten ze dan later weer opnieuw bouwen. We konden even stoppen aan het dorp om foto’s te nemen.

Toen we weer verder gingen zagen we een scheiding tussen arme en rijke huizen. Deze scheiding was een hoge stenen muur. (zie foto)

Tijdens het varen was het water hevig. Dit is niet altijd. Soms kan het meer ook stil zijn. Dan heb je meer kans om krokodillen te zien. Nu was het water te wild spijtig genoeg.  

Terug op het vasteland kwamen we een beeld tegen van Mahatma Ghandi. Zijn asse is blijkbaar daar op de Nijl uitgestrooid.

Toen we vertrokken met onze auto kwamen we toch nog wilde apen tegen. Daarom zijn we natuurlijk gestopt om foto’s te nemen. De apen zijn klein en schattig. Tof dat we ze toch nog hebben gezien.

Na een bezoek op de Nijl gingen we verder. Zo zijn we naar de plek gegaan waar je vroeger kon raften. De Nijl was op die plek hevig met verschillende watervallen. Je kon er perfect op raften. Vijf jaar geleden zijn ze een dam beginnen bouwen in Jinja. Sinds drie jaar is de Nijl rustig en is er bijna geen stroming meer. Raften is dus verleden tijd voor de mensen die het uitbaatten. Ze toonden ons foto’s van hoe de Nijl enkele jaren geleden was. Er kwamen veel toeristen op af. Nu schiet er niets meer van over. Oude busjes staan te verroesten langs de kant van de straat en oude raftboten liggen half opgeblazen in het bos. Toerisme zie je dus niet meer in de buurt. Het is erg om te weten dat verschillende mensen hun werk kwijt zijn door de dam.

Seith liet ons ook een kinderboerderij zien. Veel dieren zaten er niet. De dieren sterven van de warmte. Er waren wel nog enkele koeien en kalveren die op een groot domein stonden te grazen. Op dat domein wordt een gebouw gebouwd. Het gebouw zal later dienen voor kinderen van Mama Jane die niet naar een gewone school kunnen gaan. Deze kinderen kunnen daar terecht. De kinderboerderij zal later verhuizen naar een plek dat verder van het dorp ligt. De bevolking wilt het zo ver mogelijk weg.

Na een leuke namiddag zijn we teruggekeerd naar ons gasthuis. We hadden snel beslist om iets te gaan eten in Flavours samen met Lotte. Daar was ’s avonds ook een filmavond. Er werd buiten in het tuintje een scherm gezet. Jammer genoeg hebben we niet heel de film buiten kunnen uitzien want het begon flink te onweren. We hebben de film dan maar binnen verder bekeken.

Zo dit was ons eerste uitstapje in en rond Jinja. Wanneer het vakantie is zullen we de grote uitstappen maken en de natuur gaan bewonderen.