Eerste dag les geven

Zondagavond hadden we besloten dat we de eerste week over dieren zouden leren. Op maandag geven ze Engels en leren ze nummers. Dus we bereidden snel iets voor, voor onze eerste dag.

Het was spannend. Om 8 uur werden we verwacht in het weeshuis. We waren nog geen twee minuten binnen en we hadden al drie kinderen aan elke hand. Uiteraard werd er ook geduwd en ruzie gemaakt om onze handen.

Al snel begonnen de leerkrachten aan hun morning circle. Dit is een half uur liedjes zingen met bewegingen. Leuke liedjes die in ons hoofd blijven hangen. Hierbij hebben we ons liedje toegevoegd over ons thema. ‘En de krokodil, en de orang-oetan en de vogels in de lucht,…’ Natuurlijk zongen we dit in het Engels. De kinderen waren meteen mee.

Het was tijd om naar de klas te gaan.

Sophie koos voor babyklas A. Hier zitten kleuters van 2,5 tot 4 jaar in. Er zaten veel kinderen in de klas. Hierdoor was het heel moeilijk om ze stil te houden. Ook omdat ze allemaal verplicht zijn om aan een schoolbankje te zitten. Soms zelfs met twee aan één bank. De les was goed verlopen. Ze had drie tekeningen gemaakt op papier. Een slang, een krokodil en een vogel. Op het krijtbord tekende ze  een aantal dieren. De kleuters moesten zeggen welk dier het was en hoeveel er waren.  Er werd verplicht van de leerkrachten om veel te herhalen waardoor het voor vele kinderen saai werd en langdradig. Er is ook geen andere manier om het aan te pakken. Er zijn weinig mogelijkheden om iets te doen doordat de klas erg klein is en er zo goed als geen materiaal aanwezig is in de klas. 

Toch heeft Sophie dit zeer goed aangepakt ondanks haar vijf grote aften in haar mond. Wanneer die aften niet beteren zullen we toch eens een dokter moeten raadplegen.

Aagje stond in de topklas. Hier zitten kinderen van 5 en 6 jaar. Ook zij zijn verplicht aan een schoolbank te zitten. Ze gaf dezelfde les als Sophie maar het moest natuurlijk een beetje moeilijker zijn. De leerkracht van de topklas profiteerde ervan en was meteen verdwenen waardoor Aagje alleen voor de klas stond met dertig kinderen die ze amper kende. Ook spraken de kleuters weinig Engels waardoor het moeilijk was om ze instructies te geven. Uiteindelijk is het haar toch gelukt om voor de klas te staan. De kinderen moesten de namen van de dieren die op het bord stonden, overschrijven en ze tekenen. Ook leerden ze tellen tot 5 en werden de cijfers aangeleerd. Morgen gaat het tot 10.

Het was een beetje wennen en veel zoeken naar de juiste aanpak voor ons beide. Het is helemaal anders dan in België. De kinderen missen enorm veel ontwikkelingskansen. We hopen dat wij in de toekomst de kinderen iets meer kunnen geven wat ze nodig hebben. Dit verwacht Agnes ook van ons.

Het geeft ons een voldaan gevoel wanneer de kinderen na de les je een knuffel geven en erbij zeggen ‘Thank you, teacher’. Dat wil toch zeggen dat we zeker iets betekenen voor hen.

We kregen vrije tijd van 13 u tot 16 u. We hebben er van geprofiteerd om eens lekker te gaan eten in Flavours. Ook zijn we nogmaals naar de gezellige winkeltjes gegaan.

Om 16 u stonden we weer klaar om de kinderen te entertainen. We gebruikten bellenblazers en ballonnen. De kinderen werden letterlijk zot toen ze nog maar zagen dat we één ballon opbliezen. ‘balloons, balloons, …’ Sophie werd bijna omver geduwd door meer dan tien kinderen die een ballon wilden. Wanneer iedereen een ballon had was het één groot feest. Zo enthousiast dat ze zijn met één ballon. Prachtig om te zien. Met de bellenblazers was het net hetzelfde. Ook gebruikten we een springtouw. Dit was meer voor de oudere kinderen. Rond 17 u kwamen de kinderen van het weeshuis die naar de lagere school en het middelbaar gaan in Jinja terug thuis. Ook zij zijn enthousiast met deze spelen. Ook maken ze graag vlechtjes in onze haren.

Het is zo leuk om te zien hoe vrolijk deze kinderen zijn. Ze spelen, ze zingen tijdens het spelen, ze hangen aan je en vragen veel aandacht. Alles vinden ze leuk aan ons. De haren op ons hoofd, de haren op onze armen, moedervlekken, horloge, fototoestel, oorbellen, nagellak,… we worden letterlijk heel de dag betast. Maar erg vinden we dit zeker niet.

Om 18 u konden we weer naar hun guesthouse. Onze eerste dag was zeker geslaagd. We kregen een uitnodiging van een leerkracht om haar bij ons te laten eten. Haha, grappig zijn ze wel. Misschien wel een leuk idee om eens over na te denken.

Hopelijk kunnen we zo snel mogelijk nog leuke verhalen posten over onze belevenissen. Die zullen zeker nog komen.

Foto’s hopen we zo snel mogelijk te kunnen posten.

Tot snel!!!

PS: wij zien al mooi bruin van de zon. Jullie ook? ;-)